ที่มาของภาพ (http://www.booksmile.co.th)มีโอกาสได้อ่านหนังสือความสุขในกำมือซึ่งแต่งโดยพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ซึ่งคำคมของท่านคือ "อย่าปล่อยให้ความสุขอยู่ไกลออกไป แค่เพียงมองเข้ามาข้างใน ความสุขก็อยู่ตรงนั้น"
ความสุขนั้นอยู่ในกำมือของเราทุกคนอยู่แล้ว ต่างแต่ว่าเราต่างหากที่ไม่เคยมองหาความสุขที่อยู่ในตัวหรืออยู่ใกล้ตัว เหล่านี้เลย เราแต่ละคนล้วนคิดว่า ความสุขยังคงอยู่ในอนาคตและต้องใช้ความพยายามอย่างมหาศาลกว่าจะได้มา
แท้ที่จริงแล้ว ความสุขเป็นดังเป้ที่เราแบกอยู่บนหลังของตัวเอง มันอยู่ตรงนั้นอยู่แล้ว ขอเพียงเราให้ความใส่ใจอย่างลึกซึ้งความสุขก็พร้อมจะผลิบานให้เราได้ชื่นชม
หนังสือ"ความสุขในกำมือ" จะชี้ให้เห็นว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร อยู่ที่ไหนและเราพัฒนาให้มีขึ้นได้อย่างไร
หลังจากได้อ่านก็พบว่าคนส่วนใหญ่เมื่อยังเด็ก หรือในวัยเรียนก็แข่งกันเรียน หน้าดำคร่ำเครียด เรียนในห้องเรียนไม่พอ ต้องไปเรียนที่สถาบันกวดวิชาต่อ แทนที่จะเรียนอย่างมีความสุขให้สมกับวัยที่กำลังน่ารัก
พอเรียนจบถึงวัยทำงานก็แข่งขันกันอีก อยากให้มีเกียรติ มีฐานะ ที่เหนือกว่าคนอื่น หน้าดำคร่ำเครียดบางคนเครียดมากจนฆ่าตัวตายก็มี บางทีก็ระบายและหาความสุขด้วยการเที่ยวสถานบันเทิง กินดื่มเที่ยว
ย่างเข้าวัยชรายิ่งหนัก บางคนไม่มีลูกหลานมาดูแล ปล่อยทิ้ง ไปอยู่สถานสงเคราะห์คนชรา
อ่านมาถึงตอนนี้จะเห็นว่าชีวิตเรานี้ถ้ามองในโลกในแง่ร้ายช่างมีความทุกข์ยิ่ง ฉะนั้นหนังสือเล่มนี้จึงชี้ให้เห็นว่าแท้จริงแล้วความสุขอยู่ในตัวของเราเองเพียงแต่เราไม่เตือนจิตว่าตอนนี้เรามีความสุขนะดังนั้นเวลาได้ทานอาหารอร่อยก็บอกกับจิตว่าตอนนี้เรามีความสุข ได้ฟังเพลงเพราะก็บอกจิตว่าตอนนี้เรามีความสุขนะ สรุปแล้วเมื่อเราเกิดความรู้สึกมีความสุขก็บอกให้จิตรับรู้
คนบางคนไม่เตือนจิต ว่าเมื่อมีสุขให้นึกว่าสักวันเราต้องมีความทุกข์ เมื่อใดเรามีความทุกข์ก็เตือนจิตว่าสักวันเรามีความสุข เมื่อไม่เตือนจิตแบบนี้ เมื่อเรามีความสุขแล้วเรามีความทุกข์มากๆ รับไม่ได้นำไปสู่การฆ่าตัวตาย
นอกจากนี้หนังสือเล่มนี้ยังชี้ให้เห็นถึงหลักการปฏิบัติธรรม มีแอบนินทาผู้มาปฏิบัติธรรมเป็นชาล้นถ้วย มีการเปรียบเทียบว่าปฏิบัติสำนักนี้ดีกว่าสำนักนั้น ทำให้การปฏิบัติธรรมวนอยู่ในอ่าง และสิ่งที่น่าคิดอย่างหนึ่งที่พระอาจารย์ฝากไว้คือการปฏิบัติธรรมอย่าให้เกิดความอยาก อยากบรรลุธรรม อยากหูทิตย์ ตาทิพย์ หรือได้คุณวิเศษ เพราะเมื่ออยากได้มากจะไม่ได้การปฏิบัติธรรมก็วนอยู่ในอ่าง สิ่งที่น่าคิดก็คือ มีใครบ้างที่ไม่อยาก แล้วมาปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร อย่างน้อยๆก็เพื่ออยากให้ความสุข สงบ ฉะนั้นแล้วข้อคิดนี้มันช่างสวนทางกันยิ่งนัก
สรุปแล้วหนังสือเล่มนี้เนื้อหาอ่านง่ายเข้าใจยาก ภาพประกอบสวยงาม หลักคิดง่ายๆที่ว่า"อย่าปล่อยให้ความสุขอยู่ไกลออกไป แค่เพียงมองเข้ามาข้างใน ความสุขก็อยู่ตรงนั้น" จะมีสักกี่คนที่ทำได้ เพราะลมหายใจเข้าออกมีแต่เงินๆๆ ยศๆๆ เกียรติๆๆ ความสะดวกสบาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น